Historia Ochotniczej Straży Pożarnej w Jeżowie rozpoczyna się 15 maja 1906 roku, taka data figuruje w archiwalnych rejestrach jako oficjalny dzień powołania jednostki. Jej założycielem, podobnie jak straży pożarnych w Kisielach i Rozprzy, był ówczesny dziedzic majątku Jeżów – hrabia Feliks Trepka. Pierwszym naczelnikiem OSP w Jeżowie był Wawrzyniec Urbański, prezesem – Bryndza Nacki. Cały oddział liczył wówczas 42 członków. Początkowo siedziba straży znajdowała się w zabudowaniach dworskich, jednak po krótkim czasie została przeniesiona do drewnianej strażnicy, która znajdowała się tuż obok istniejącej obecnie. Druhowie pod dowództwem kolejnych komendantów – Józefa Wieruszowskiego i Władysława Gawczyńskiego chronili Jeżów i okoliczne wsie przed czerwonym kurem. W czasie II wojny światowej Franciszek Orski oraz Antoni Ałaszewski, kierując działaniami jednostki, podtrzymywali jej gotowość uczestnictwa w akcjach przeciwpożarowych.
Czasy powojenne to wzmożony rozwój sprawności strażackich, zaangażowania społecznego i tworzenia dyscypliny organizacyjnej. Okres ten szczególnie zapisał się w pamięci najstarszych mieszkańców Jeżowa ze względu na ogromny pożar, jaki miał miejsce w maju 1961 roku. Akcja pożarnicza przeprowadzona przez druhów z Jeżowa oraz z okolicznych jednostek straży (ochotniczych i państwowych) ujarzmiła rozprzestrzeniający się ogień, który niestety i tak zdołał strawić większą część wsi. Późniejsze działania strażaków polegały na pomocy pogorzelcom w odbudowie ich domostw. Działaniami tymi kierował ówczesny zarząd OSP Jeżów w składzie: prezes Wacław Płosa, komendant Stanisław Konieczny, sekretarz Mieczysław Woźniakowski oraz członkowie Stanisław Misztela i Bronisław Gałkowski. Druhowie z Jeżowa nie tylko bardzo aktywnie uczestniczyli w akcjach ratunkowych, angażowali się też w działalność społeczną. Wspomniany zarząd przyczynił się do rozwoju cywilizacyjnego wsi. Dzięki pomysłowi dostarczania lodu z pobliskiego stawu dla potrzeb fabryki barwników w Woli Krzysztoporskiej, zakupiono pierwszy we wsi telewizor i umieszczono go w szkolnej świetlicy, dając możliwość korzystania z niego zarówno uczniom, jak i wszystkim mieszkańcom Jeżowa.
Za sprawą kolejnego zarządu w składzie: prezes Bronisław Gałkowski, komendant Eugeniusz Gadecki, zastępca komendanta Stanisław Orski (syn Franciszka), sekretarz Mieczysław Woźniakowski, skarbnik Jan Ałaszewski oraz gospodarz Stanisław Misztela przeniesiono siedzibę straży pożarnej ze wspomnianej już drewnianej remizy do murowanego budynku po dawnej szkole podstawowej, do którego dostawiono jeszcze przybudówkę, służącą jako salka strażacka. W budynku szkolnym natomiast zaadaptowano salę taneczną o pokaźnych jak na ówczesne czasy rozmiarach na organizację imprez rozrywkowych. Dochody z imprez wpływały do budżetu straży. Rezultatem tej inicjatywy stało się wydane podczas zebrania sprawozdawczego OSP Jeżów 17 grudnia 1983 roku postanowienie budowy obecnej strażnicy. Powołano wówczas także Społeczny Komitet Budowy, będący jednocześnie zarządem OSP Jeżów w składzie: przewodniczący Janusz Filip, z-ca przewodniczącego Stanisław Szczukocki, sekretarz Mieczysław Misztela, skarbnik Jan Ałaszewski oraz członkowie Eugeniusz Gadecki i Stanisław Orski (syn Franciszka). Z dniem podjęcia tej decyzji straż posiadała budżet w wysokości 70 tys. zł. Poszukiwano jednak dodatkowych źródeł finansowania budowy, dlatego uchwalono zbiórkę pieniędzy w wysokości 2 tys. zł od każdego z gospodarstw w Jeżowie. Z ówczesnymi władzami gminy ustalono, iż z Funduszu Rozwoju Rolnictwa przekazane będą środki w wysokości 329 723 zł. 
Koło gospodyń wiejskich zobowiązało się przekazać swoje fundusze w wysokości 50 tys. zł, a druhowie postanowili wykonać w czynie społecznym prace o wartości 351 tys. zł. Początki budowy były trudne ze względu na problemy ze zgromadzeniem odpowiedniej dokumentacji jak również ze zdobyciem potrzebnych materiałów budowlanych. W międzyczasie w dniu 10 lutego 1991 roku na zebraniu sprawozdawczo-wyborczym wybrano nowy zarząd OSP, w skład którego weszli: prezes Stanisław Szczukocki, naczelnik Stanisław Orski (syn Franciszka), zastępca naczelnika Andrzej Gałkowski, sekretarz Mieczysław Misztela, skarbnik Jan Ałaszewski, członek Jan Stępień. Trudności towarzyszące budowie sprawiły, że budynek oddano do użytku dopiero 27 sierpnia 1997 roku i wtedy też dokonano uroczystego otwarcia. Kolejnym etapem działalności zarządu OSP Jeżów było kupno pierwszego samochodu strażackiego marki „Żuk”.
Po roku 2000 następowały częste zmiany w zarządzie OSP Jeżów, spowodowane nieprzewidzianymi zdarzeniami losowymi. Ostatecznie ukształtował się nowy zarząd w składzie: prezes Marian Pielużek, komendant Wojciech Ałaszewski, zastępca komendanta Krzysztof Łukasik, sekretarz Mieczysław Misztela i skarbnik Jan Ałaszewski.
10 stycznia 2007 roku dokonano rejestracji OSP Jeżów w Krajowym Rejestrze Sądowym, dzięki czemu jednostka stała się osobą prawną, co dało możliwość korzystania z funduszy Unii Europejskiej oraz dofinansowań z budżetu gminy. Namacalnym efektem starań gminy o dobro jednostki OSP w Jeżowie było zakupienie specjalistycznego samochodu strażackiego „Gazela”, oraz Urząd Gminy w Woli Krzysztoporskie przy udziale środków Fundusz Ochrony Środowiska (40%)j. Praca zarządu zaowocowała również wyszkoleniem młodej kadry, nowego pokolenia strażaków, którzy wykazują się aktywnością w życiu jednostki, biorąc udział w akcjach gaśniczych, w zawodach sportowo-pożarniczych oraz wykonując prace społeczne na rzecz OSP w Jeżowie, wszędzie osiągając znakomite wyniki. W ostatnich latach w budynku OSP Gmina wykonała szereg remontów poprawiając stan techniczny i standard budynku.
