Park w Parzniewicach już bez wątpliwości możemy nazywać „przyrodniczą perłą województwa łódzkiego”. Właśnie zakończyły się prace w tym zabytkowym obiekcie.
Zabytkowy dwór wraz z otaczającym go parkiem w Parzniewicach stanowią bezcenne dziedzictwo kulturowo-przyrodnicze o randze ponadregionalnej.
Nowy dwór w Parzniewicach pochodzi z II połowy XIX w. Najprawdopodobniej pod koniec XIX w. założono wokół niego park, którego relikty przetrwały do czasów współczesnych.
Z mapy niemieckiej z okresu II wojny światowej wynika, że park rozciągał się na wschód od obecnej granicy i łączył nowy dwór z XVIII-wiecznym starym (dziś już nieistniejącym) dworem i zespołem folwarcznym. Z mapy tej wynika, że obydwa dwory łączyła aleja. Wg „Odrysu pomiaru dóbr prywatnych Parzniewice z 1902 r.” ogród łączący oba dwory to sad lub ogród użytkowy. Z mapy tej widać również, że w otoczeniu nowego dworu istniały budynki gospodarcze, które nie zachowały się do obecnych czasów. Po drugiej wojnie światowej majątek został rozparcelowany na podstawie dekretu PKWN. W budynku dworu umieszczono szkołę, a park był użytkowany jako przyszkolny. W tym czasie zniszczeniu uległa jego dawna kompozycja, świadcząca o rezydencjonalnej formie.
W 2015 r. podjęto decyzję o rewaloryzacji parku w celu ochrony i przywrócenia jago wartości. Projekt rewaloryzacji przedstawia sposób zagospodarowania przestrzennego parku i wyposażenia go w niezbędne elementy „małej architektury” oraz uzupełnienia kompozycji roślinnej, zgodnie z układem historycznym. W układzie przestrzennym założenia wyróżnić należy dwie części: frontową (reprezentacyjną) i spacerową (rekreacyjną). W części frontowej znajduje się podjazd pod dwór i okrągły gazon. Czytelna jest tu kompozycja oparta na osi dworu – podkreśla ją przecinająca gazon ścieżynka, obsadzona krzewami iglastymi i kwiatami. Podobnie front dworu podkreślono ozdobnymi układami roślin sezonowych. W części spacerowej znalazły się uzupełnione historycznie aleje: lipowa i robiniowa oraz poprowadzone wzdłuż głównych grup starodrzewia stylizowane alejki. Główna polana parkowa na tyłach dworu zachowała swój dotychczasowy naturalny, krajobrazowy charakter. Dla podniesienia walorów widokowych starodrzew parkowy uzupełniono nasadzeniami młodych egzemplarzy stanowiących naturalną kontynuację historycznej kompozycji. W miejscach rozdziału wnętrz ogrodowych uzupełnienia dokonane zostały za pomocą wprowadzonych grup krzewów ozdobnych. Przed dworem od strony południowej przewidziano „ogród różaneczników” wzbogacony sezonowymi obsadzeniami roślin cebulowych.
Stosownie do prezentowanego projektu w latach 2015 – 2018 gmina Wola Krzysztoporska przeprowadziła kompleksową rewaloryzację parku. Inwestycja kosztowała blisko 1 milion złotych, realizowana była przy współudziale środków pozyskanych z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Łodzi (w ramach Programu „Przyrodnicze perły województwa łódzkiego – program rewaloryzacji zabytkowych parków” – II edycja) w kwocie 500.000 zł.
Zrewaloryzowany park ma służyć mieszkańcom gminy oraz przybyłym gościom. Jest także bezcennym świadkiem epoki i dowodem na współczesną troskę o dziedzictwo kulturowe i przywiązanie do tradycji mieszkańców gminy Wola Krzysztoporska.